صنعت گردشگری یک صنعت خدمات محور است در نتیجه ارائه محصول و بازاریابی آن با صنایع کالا محور متفاوت است.
- عدم تملک پذیری خدمات:
مصرف‌کننده هنگام خرید یک خدمت مالک آن نمی‌شود، چرا که انتقال دارایی صورت نمی‌پذیرد. برای مثال در ازای مبلغی که برای یک روز رزرو اتاق در هتل پرداخت می‌کنید حق استفاده از آن را دارید و در روزهای دیگر مالک اتاق هتل نخواهید بود.
- خدمات به عنوان محصولات ناملموس:
قبل از خرید محصولات شما امکان ارزیابی کالای مورد نیاز خود را به روش‌های مختلف دارید؛ برای مثال قبل از انتخاب یک ماده غذایی شما میتوانید آن را مشاهده، لمس، بو یا حتی بچشید، اما خدمات چنین قابلیتی ندارد و باید آنها را تجربه کنید تا متوجه کارایی یا کارا نبودن آن بشوید. برای مثال خدمات یک رستوران برای شما قابل لمس نیست مگر آنکه تجربه یک وعده غذا را در آن‌جا داشته باشید و شیوه ارائه خدمت کارکنان رستوران را مشاهده کنید.
- حضور بیشتر گردشگران در فرآیند تولید:
برای تولید یک کالا مثل تلویزیون نیازی به حضور مشتری در فرآیند تولید نیست اما ارائه خدمات در صنعت گردشگری مستلزم حضور مصرف‌کننده در فرآیند تولید و مصرف همزمان آن است. برای مثال، استفاده از خدمات یک رستوران، هتل یا جاذبه‌‌ی گردشگری نیاز به حضور مصرف کننده در آن مکان و مصرف، همزمان با تولید آن خدمت می‌باشد.
- کارکنان به عنوان بخشی از محصول و فرآیند گردشگری:
با توجه به خدمت محور بودن صنعت گردشگری، بخش اعظمی از خدمات توسط کارکنان شاغل در این بخش ارائه می گردد. در نتیجه می توان اذعان داشت عملکرد افراد شاغل در این صنعت در ایجاد تجربه گردشگران نقش بسزایی ایفا خواهد کرد.
به طور مثال فردی که به عنوان میزبان در یک رستوران مشغول فعالیت است نحوه خوشامدگویی، گرفتن سفارش و سرو غذا توسط وی بخشی از فرآیند خلق تجربه ناب در ذهن میهمان آن رستوران خواهد بود.
- ارزیابی مشکل‌تر برای مصرف‌کنندگان:
مصرف‌کنندگان می‌توانند پیش از خرید یک محصول، تحقیق کرده و اطلاعات مهمی درباره ویژگی‌ها و عملکرد آن به دست آورند و در زمان خرید ازاین استفاده نمایند. اما شما زمانی میتوانید خدمات یک تور را ارزیابی کرده که آن را خریداری و از خدمات آن استفاده کرده باشید.
- عدم قابلیت ذخیره‌سازی خدمات:
در فرآیند ارائه خدمات اگر خدمتی به فروش نرسد، امکان استفاده مجدد از آن هرگز وجود نخواهد داشت. برای مثال، بلیط‌ها همانند کالاها در فروشگاه ها نیستند که اگر آنها را اضافه آوردیم، در انبار جاسازی و در فرصت دیگری از آنها استفاده کنیم، برای مثال، صندلی خالی هواپیما در یک پرواز قابل ذخیره شدن برای پروازهای بعدی نیست و درآمد و سود حاصل از آن صندلی در آن پرواز از دست خواهد رفت.
- همزمانی تولید و مصرف:
کالاهای ملموس ابتدا تولید، انبار و بعد به فروش می‌رسند. اما در خدمات گردشگری مصرف‌کنندگان برای دریافت خدمات باید در محل حضور داشته باشند. محدودیت‌هایی در مورد زمانی که مشتریان برای دریافت خدمات منتظر می‌مانند، وجود دارد. برای مثال گردشگران باید دریک سایت گردشگری قرار بگیرند تا بتوانند از گفته های راهنما استفاده کنند.
- کانالهای توزیع متفاوت:
کانالهای توزیع خدمات معمولا نسبت به کانالهای سنتی ( تولیدکننده- عمده فروش- خرده فروش- مصرف‌کننده) که اغلب به وسلیه شرکت‌های تولیدی استفاده می‌شوند، مستقیم‌تر هستند. تولید و مصرف همزمان خدمت، عموما استفاده از واسطه ها را محدود می‌کند. شرکت‌های خدماتی معمولا هم از تولیدکننده و هم از خرده فروش تشکیل می‌شوند، بدون آنکه نیازی به عمده فروش برای انبار کردن تولیدات داشته باشند.
