وُل آبزی
ول آبزی بزرگ‌ترین ول ایران است. این جانور که اغلب در اطراف رودخانه‌ها، زندگی می‌کند، از خانواده هامسترهای طلایی و ول‌ها است. آنها جمعیتی نامعلوم دارند.
پراکنش وُل‌ها
در اروپا و آسیای غربی تا ایران و عربستان پراکنده است در ایران در شهرهای زنجان، تهران، جنوب دریای خزر، آذربایجان، کرمانشاه، لرستان و اصفهان دیده می‌شوند.
وُل شناگری ماهر
با آنکه ول‌های آبزی شناگران ماهری هستند، معمولا در کنار آب و در میان گیاهان هنگامی که با دشمنی مواجه می‌شوند، به جای فرار ترجیح می‌دهند در آب شیرجه بزنند. آنها می‌توانند 1/5 دقیقه در عمق 2 تا 3 متری آب شنا کنند.
لانه‌های وُل‌ها کجاست؟
لانه وُل‌های آبزی نیز در کنار آب و نزدیک سطح آن قرار دارد. این لانه زیر زمینی است و چند راهرو دارد که به یک سوراخ بزرگ ختم می‌شوند. وُل‌ها کف لانه را با علف‌های خشک می‌پوشانند.
عمر وُل‌ها چقدر است؟
ول‌های آبزی عمر بسیار کوتاهی دارند؛ اغلب پیش از رسیدن به یک سالگی می‌میرند.
زادآوری وُل‌ها چگونه است؟
ول‌های آبزی ماده 3 تا 5 بار در طول سال تولید مثل می‌کنند. ول‌های ماده 21 روز پس از جفت‌گیری، 4 تا 8 نوزاد کور و بدون مو به دنیا می‌آورند. نوزادان 10 روز پس از تولد چشم‌هایشان را باز می‌کنند و بین 14 تا 18 روز پس از تولد از شیر مادر تغذیه می‌کنند.
زندگی وُل‌ها چگونه است؟
ول‌های آبزی بیشتر با هم زندگی می‌کنند و اغلب گروه‌های کوچک خانوادگی تشکیل می‌دهند. این گروه‌ها از چند ول بالغ و گاهی تا دو نسل از ول‌های کوچک‌تر تشکیل می‌شوند.
گروه خانوادگی برخی ول‌ها بسیار بزرگ است و جمعیت آنها گاهی به هزار تا سه هزار عدد می‌رسد. این ول‌ها، که ول‌های مرغزار نامیده می‌شوند، در ایران زندگی نمی‌کنند.
دهان دوقسمتی؟
این ول‌ها از مواد گیاهی اطراف رودخانه‌ها و تالاب‌ها تغذیه می‌کنند. در هنگام تغذیه، ممکن است مواد غیرخوراکی مانند پارچه و کاغذ نیز وارد دهان آنها شود. برای اینکه این مواد زاید به قسمت انتهایی دهان وارد نشود، دهان ول‌ها یک ویژگی منحصر به فرد پیدا کرده است.
ویژگی منحصر به فرد دهان وُل‌ها چیست؟
این جانواران مانند بیشتر جوندگان دندان نیش ندارند؛ در نتیجه بین دندان‌های پیشین و آسیای آنها یک فضای خالی وجود دارد در این فضای خالی، دیواره دهان به طرف داخل فشرده می‌شود و در نتیجه فضای دهان به دوقسمت جلویی و عقبی تقسیم می‌گردد. در هنگام تغذیه، مواد غیرخوراکی در قسمت جلویی دهان باقی می‌مانند و وارد دستگاه گوارش نمی‌شوند.
ریخت شناسی وُل‌ها
دارای بدنی استوانه‌ای و خپل، پوزه‌ای کوتاه، سری بزرگ، دمی نسبتا بلند و به اندازه نصف طول بدنش است. گوش‌هایی کوتاه و پنهان در میان موها، پاهایی کوتاه و چشم‌هایی کوچک دارد. موهای بدنش انبوه‌اند و در زیر نور خورشید می‌درخشند. موهای پشت بدنش به رنگ قهوه‌ای و موهای زیر بدنش روشن‌تر است.
